Cicero, de bekende politicus, filosoof en tijdgenoot van Julius Caesar, stond erom bekend dat hij zichzelf leerde om namen te onthouden van belangrijk Romeinen (BR) zodat hij ze onderweg vriendelijk kon begroeten. Hij nam ook de moeite uit te zoeken waar en hoe men woonde, wie hun vrienden en buren waren en of ze ergens nog landerijen en/of een buitenhuis hadden.
Het onthouden van namen is door de eeuwen heen voor veel mensen een lastige opgave. Mensen met publieke functies roepen daarvoor vaak de hulp in van een medewerker met een goed geheugen. In onze tijd is dat vaak de secretaresse en in de tijd van Cicero gebruikten ze daar een slaaf voor die getraind was in het onthouden van namen en die in het oor van zijn baas te fluisteren als dat nuttig was; een nomenclator. Zeg maar een wandelend woordenboek. Maar wat doe je nu, als je geen secretaresse hebt en er geen slaafje met een goed geheugen naast je loopt?
Zonder naam ben je niemand
Iedereen heeft wel eens last van vergeetachtigheid. Als je jong bent is dat niet zo erg want dan heet het dat je verstrooid bent. Op mijn leeftijd wordt het al snel een seniorenmoment genoemd en wordt je wat meewarig aangekeken als er je eens een keer iets niet te binnen wil schieten. Hoe we het ook noemen, ik denk dat we allemaal wel eens rooie kop hebben gekregen op momenten dat er iemand op ons afstapte, onze naam riep, ons enthousiast om de nek vloog, terwijl wij ons koortsachtig afvroegen:’Wie is dat in hemelsnaam?’ Waar ken ik hem/haar van? Help!’
Namen zijn belangrijk voor ons omdat we daarmee dingen een plaats kunnen geven. Het gaat daarbij niet alleen om het woord maar meer om de plaatjes, geluiden, geuren en situaties die daarbij horen. De combinatie van deze informatie zorgt voor herinnering en herinneringen zijn van belang om ons in dit leven staande te houden. Immers, we hebben het nodig om situaties flitsend snel te herkennen en daarop acties te ondernemen zoals het al of niet enthousiast terug begroeten van mensen die we in de eerder geschetste situatie tegen het lijf lopen.
Trucje
Het spreekwoord zegt ‘Uit het oog uit het hart’ en als je dus iemand lange tijd niet gezien of gesproken hebt, dan is het niet vreemd dat je moeite hebt je de naam te herinneren. In de afgelopen jaren heb ik, door het geven van talloze spreekbeurten en trainingen, duizenden mensen ontmoet en tja, is het dan gek dat je niet meer weet wie iemand is? Omdat ik het een ander niet wil aandoen te vragen wie hij/zij eigenlijk is en wat ze van me willen, heb ik in de loop der jaren met succes wat trucjes toegepast om me uit dit soort netelige situaties te redden.
Een poosje geleden stapte er tijdens de lunch een elegant geklede vrouw op mij af. ‘Hé Phil, wat leuk dat ik je weer eens zie. Dat is een lange tijd geleden?’ Het geluk wilde dat ik samen met een kennis aan tafel zat en paste met succes een beproefd trucje toe. Ik begroette haar met hetzelfde enthousiasme en verplaatste direct de aandacht naar mijn kennis toe. ‘Dit is Ton, hij heeft een bedrijf in relatiegeschenken.’ Aangezien de meeste mensen de gewoonte hebben om zichzelf in zo’n situatie voor te stellen, was ik erop gespitst haar naam op te vangen; Ursula! Ineens wist ik weer wie zij was, want ik kon mij maar twee vrouwen met de voornaam Ursula herinneren; Ursula Andres (een van de eerste Bond-meisjes) en de directie secretaresse van een jeugdvriend van me. Gelijk kwam het beeld van haar kantoor bij me bovendrijven, de kunst in de gang en uiteraard het gezicht van mijn jeugdvriend.
Maak de ander belangrijk
Een ander ‘trucje’ dat ik toepas om namen en gezichten te onthouden is, voorafgaand aan een bijeenkomst, informatie te verzamelen via b.v. een LinkedIn- of Facebookprofiel. Het beetje tijd dat ik daarin investeer verdient zich direct uit als ik mensen, die ik nooit eerder heb ontmoet, netjes met hun naam kan begroeten. Je ziet ze groeien want het weten van hun naam draagt bij aan het zich belangrijk voelen. Immers iedereen wil erkend en herkend worden. Daarom gaan veel mensen keer op keer naar dezelfde kroeg of hetzelfde vakantieadres. Met een beetje onderzoek sta je zelden met een mond vol tanden, voorkom je vervelende situaties en toon je aan oprechte belangstelling voor iemand te hebben.
Dus:
- vraag altijd vooraf een deelnemerslijst op als u naar een event gaat,
- neem de moeite om daaruit informatie te halen en
- noteer de zaken die u daaruit zijn bijgeblevenJe maakt daarmee niet alleen de ander belangrijk, maar je wint zelf aan belangrijkheid en respect van degene wiens naam en gezicht je kunt onthouden.
Kom je dan toch in een situatie dat je het echt niet meer weet, speel dan maar open kaart. ‘Dat gezicht ben ik niet vergeten, maar je moet me even helpen er de naam weer bij te krijgen.’
